Podczas studiów w Wiedniu i Bazylei Ulryk Zwingli zapoznał się z arystotelesowskim obrazem świata. Na jego wykształcenie teologiczne, zdobywane pod kierunkiem Thomasa Wyttenbacha, wywarli wpływ tacy scholastycy, jak Piotr Lombard, Duns Szkot i Tomasz z Akwinu. Ponadto do. roku 1514 Zwingli pasjonował się ideami humanizmu. Ewolucja jego poglądów następuje od wspomnianego roku 1514, kiedy to zetknął się bliżej z religijnym pisarstwem Erazma z Rotterdamu, którego wiosną 1515 r. odwiedził w Bazylei. Odtąd przez kilka następnych lat będzie świadomym erazmianistą. Pod wpływem Erazma ograniczy swoje studia przeważnie do Nowego Testamentu i ojców Kościoła. Szczególne wrażenie wywarł na nim chrystocentryzm Erazma w sprawach moralności: Chrystus naucza, jak mamy (wypełniać wolę Bożą, a Ewangelie, przede wszystkim zaś Kazanie na Górze, zawierają moralny zakon Chrystusa. Osiem lat później Zwingli oświadczy, że już na przełomie 1514-1515 nauczył się od Erazma nowego spojrzenia na zasady: solus Christus i sola scriptura.